اردیبهشت روز

اَردیبهشت روز

فره کیانی-امروز بنام اَردیبهشت امشاسپند است. در اوستا اَشَه وَهیشتَ آمده است. از دو بخش اَشَه + وَهیشته ساخته شده است. اَشَه به چم راستی و پاکی است. وَهیشته به چم بهترین می باشد. روی هم رفته بهترین راستی/ بهترین پاکی خوانده می شود.

اردیبهشت یکی از امشاسپندان است که پس از وهومن قرار دارد. اردیبهشت ایزد برقراری داد اشه در میان مردمان است. اشه یکی از دادهای استوار جهان مادی و مینو بوده که به وسیله اهورامزدا برقرار شده است. اشا زیربنای اخلاق زرتشتی ست که هماهنگی اندیشه و گفتار و کردار را در راه سازندگی و آبادانی جهان فراهم می سازد. هر کس باید در اندیشه بر پایه اشه بیندیشد و با راستی سخن بگوید و هر آنچه که می اندیشد و می گوید، انجام دهد. اشه در هازمان یک نیاز اساسی بوده و برای استوار ساختن عدالت می توان از آن بهره برد. زمانی که هر کس در یک هازمان با باور به راستی و درستی و همچنین دوری از دروج و فریب زندگی کند، در آن هازمان یک داد اشایی استوار می گردد. سرچشمه تمام نیک اندیشی ها، نیک گفتاریها و نیک کرداری ها اشویی است و این پایه و بنیاد ساختمان دینی و فرهنگی زرتشتی می باشد. در نماژ اشم وهو می خوانیم که « اشویی بهترین است. خوشبختی است.

بهدنیان پیامبر خویش را با پیشوند اَشو می خوانند. اَشو یا اَشه وَن به کسی گفته می شود که دارای اشویی و پارسایی باشد و در دوران زندگی خویش دیندار و پارسا و خداشناس باشد.
اشا نگاهبان آتش و روشنایی است که در این راه ایزدان آذر ، سروش و ورهرام همراه وی هستند. هر زرتشتی می داند که گرامیداشت روشنایی و آتش ، احترام به داد اشاست.

در یسنای 28 بند 8 اهورا مزدا را « هم اراده اشا» می شناسد / در یسنای 29 بند 7 آمده: « اهورامزدا، اشا را که هم اراده یِ خودِ اوست از برای رستگاری جهان بیافرید» / «بهترین بخششهایِ اهورامزدا به وسیله ی پیروی از اشا بدست خواهد آمد.» یسنای 47 بند 5 / در یسنای 31 بند 16 راه رسیدن به مزدا را پیروی از فرمان اَشا می باشد / در یسنای 28 بند 6 اشو زرتشت می خواهد که در پرتو وهومن و اشا بر دشمنان پیروز شود / آتش و روشنایی در سراسر اوستا از دید پاکی و سپنتگی از اشا بشمار رفته است. یسنای 34 بند 4 .

در یشت ها ، اردیبهشت زیباترین امشاسپند است. سومین یشت اوستا ویژه ستایش و نیایش این امشاسپند است. اردبیهشت یشت دارای 19 بند است.

اردبیهشت یشت ، بند 3

من اردیبهشت را همی خوانم.
هنگامی­که من اردیبهشت را بخوانم، ‌آرامگاه نیک دیگر امشاسپندان نیز - که مزدا آن­را با اندیشه­ی نیک نگاهداری می­کند؛ که مزدا آن را با گفتار نیک نگاهداری می­کند؛ که مزدا آن را با کردار نیک نگاهداری می­کند - گشوده شود.آن آرامگاه نیک در گـَرزمان اهوره است.

موبد موبدان روزگار ساسانی آذرپاد مهرسپندان می گوید:
اردیبهشت روز به مان آتشان شو!