اورمزد روز

اورمزد روز

فره کیانی-امروز روز پروردگار است. اورمزد ریشه از نام اهورامزدا دارد.در اوستا اَهورَه مَزداه و در پهلوی و پازند اوهرمَزد ، هُرمُزد ، اورمزد آمده است که امروزه اهورامزدا یا اورمزد و هرمزد می خوانیم. اهوره مزدا از دو بخش ساخته شده است: اَهورَه + مزداه. اهوره از ریشه «اَه» به چم هستی و اهوره به چم هستی بخش است. مزدا از ریشه «مَن» به چم منش، اندیشه و خرد است که روی هم اهورامزدا را می توان هستی بخش دانابزرگ بیان کرد. اهورا در زمان هند و ایرانی و پیش از اشو زرتشت به چم سرور بوده بوده است و مزدا هم واژه ای ایرانی ست چنانچه مزدکا از نامهای ویژه مردم ماد بوده و دوبار در کتیبه سارگن  یاد شده است. فردوسی خردمند اهورامزدا را خداوند جان و خرد می داند.

آفریننده سراسر هستی در اوستا اهورامزدا نام دارد و هر زرتشتی به هستی وآفریدگاری ایمان داشته و وی را بَرنام(سرآغاز) و سرانجام همه چیز می داند. گاتها، اهورامزدا را گوهر هستی و روان افزاینده یا سپنته می خواند. هستی همه چیز از سرچشمه زاینده گوهر هستی مایه می گیرد.

اوست آفریننده آفرینهای مادی و معنوی.(یسنای 50) / اوست پدر منش پاک و اشا(پارسایی و دین داری) و آرمیتی(عشق و فروتنی) و خشترا(نیروی رهبری).(یسنای 31 و 45) / اوست کسی که از خرد مقدس خویش چهارپایان و آب و گیاه و همه هستی ها را بیافرید.(یسنای 51) / او نیکخواه مردمان است و از نیروی خرد خود به آدمیان حکمت و دانش برای کشف اسرار خلقت بیاموخت.(یسنای 48-هات3) / مردمان غافل از نتایج اعمال خود هستند در صورتی که اهورامزدا تمام کردار آنان را به خاطر می سپارد و به موقع پاداش می دهد(یسنای 29 هات 4) / اشو زرتشت با خرد و ایمان و آرزو می فرماید: «آنگاه تو را مقدس شناختم ای مزدااهورا که برای نخستین بار تو را در کار خلقت ازلی و ابدی دیدم و دریافتم که در روز واپسین تو برای نیکان و بدان پاداش و جزائی مقرر داشتی.آنگاه تو را مقدس شناختم ای مزدااهورا که فرشته وهومن را بسویم فرستادی و من بدو گفتم تا زمانی که نیرو دارم دشم دروغ پرست و دوست و پشتیبان راستی خواهم بود تا بدین وسیله بتوانم به کشور جاودانی اهورایی راه یابم» (یسنای 43 هات 3 تا 9)

در اوستا نخستین بخش یشت ها هرمزدیشت نام دارد که دارای 33 بند بوده و سرسخن آن، برشمردن نامهای اهورامزدا و نیایش و ستایش آفریدگار است. در هرمزد یشت می خوانیم:

بند 1

زَرتُشت از اَهوره¬مزدا پرسید :

ای اَهوره¬مزدا ! ای سپندترین مینو ! ای دادار جهان استومند !ای اَشَوَن در مَنثَره¬یِ وَرجاوَند !

چه چیز تواناتر، چه چیز پیروزمندتر، چه چیز بلند پایگاه¬تر و چه چیز برای روز پسین، کارآمدتر است ؟

بند 3

آنگاه اَهوره¬مزدا گفت :

ای سپیتمان زرتشت !

نام من و اَمشاسپَندان در مَنثَره¬ی ِوَرجاوَند، تواناتر از هرچیز، پیروزمندتر از هر چیز، بلند پایگاه¬تر از هرچیز و برای روز پسین، کارآمدتر از هر چیز است.

موبد موبدان روزگار ساسانی آذرپاد مهرسپندان می گوید:

هرمزد روز می خوار و خرم باش!